نام: عبدالحسین
نام خانوادگی: اکبری مازندرانی ساروی
نام پدر: محمد ولی
زادگاه: ساری
زادروز: 2 مهر 1315
تحصیلات: حوزوی
تخصص: فقه و اصول
شهادت: 7 تیر 1360
محل شهادت: دفتر حزب جمهوری
آرامگاه: بهشت زهرا، مقبره شهدای 72 تن
زندگی نامه شهید حجت الاسلام حاج شیخ عبدالحسین اکبری مازندرانی ساروی
شهید در سال 1315 در یک خانواده مذهبی در روستای لالیم در شهرستان ساری به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی به حوزه علمیه مشهد رفته، ادبیات عرب، صرف و نحو ، منطق مبانی بیان یک دوره فقه اصولی استدلالی را در پیش اساتید بزرگ این حوزه فرا گرفت. در سال 46 برای تکمیل تحصیلات و کسب معارف اسلامی عازم عتبات عالیات شد و در حوزه علم و فقاهت نجف از محضر مراجع عظام و اساتید معروف فن در زمینه خارج و فقه و اصول بهره های فراوان برد. در سال 51 بر اثر تیرگی روابط ایران و عراق به وطن بازگشت و با سخنرانی ها و نبردهای سازنده به هدایت و ارشاد مردم پرداخت.
پس از پیروزی انقلاب ضمن مبارزه با خطوط فکری ضد انقلاب و جریان های انحرافی عضو هیئت 5 نفری کشاورزی شد و برای حل اختلافات محلی تلاش فراوانی کرد. او سرانجام با عشق به شهادت و خدمت گذاری به اسلام و قرآن و مکتب اهل بیت به خصوص به سرور شهیدان حضرت حسین بن علی (ع) به همراه 72 تن از بهترین و صدیق ترین فرزندان متعهد به اسلام در فاجعه هفتم تیر ماه 1360 به شهادت رسید.
سوابق مبارزاتي: مبارزه عليه استبداد پهلوي، نشر حقايق و معارف نهضت عاشورايي امام خميني(ره)، پيشرو در راهپيماييهاي مردمي شهرستان ساري، مبارزه با جريانهاي التقاطي
كارهلاي تشكيلاتي: عضويت در حزب جمهوري اسلامي
مسئوليتها: عضو هيئت پنج نفره واگذاري اراضي كشاورزي
تولد تا جواني
شهيد حجتالاسلام والمسلمين عبدالحسين اكبري فرزند محمدولي، دوم مهر ماه سال 1315 ه . ش در خانوادهاي مذهبي در روستاي " لاليم " از توابع شهرستان ساري در استان مازندران ديده به جهان گشود. دوران كودكي را در زادگاهش مشغول تحصيلات ابتدايي شد و با عشق و علاقهاي كه به شريعت اسلام و فقه آل محمد (ص) داشت براي تحصيل علوم ديني قدم در راه حوزههاي علميه نهاد.
ابتدا در حوزه علميه كوهستان و در محضر آيتالله كوهستاني و سپس در حوزه علميه ساري مشغول فراگيري علوم ديني شد. پس از تحصيلات مقدماتي به حوزه علميه مشهد مقدس مهاجرت نمود و ادبيات عرب، صرف و نحو، منطق، مباني بيان و يك دوره فقه و اصول استدلالي را نزد اساتيد بزرگي همچون مرحوم آيتالله حاج شيخ هاشم قزويني و مرحوم آيتالله ميلاني و ميرزا احمد مدرس فرا گرفت.
شهيد اكبري در سال 1346 ه .ش براي تكميل تحصيلات و كسب معارف اسلامي عازم نجف اشرف شد و در حوزه علم و فقاهت در محضر حضرت امام خميني(ره) زانوي ادب زد. او هم چنين در اين مدت از محضر آيات عظام حكيم، شاهرودي، خويي، بهرههاي فراوان برد.
شهيد اكبري در پي تيرگي روابط ايران و عراق در سال 1351 پس از سالها تلاش و كوشش وقفه ناپذير در كسب علوم اسلامي، به وطن بازگشت و به ارشاد و هدايت عامه به ويژه مردم استان مازندران پرداخت.
شهيد اكبري و مبارزه عليه طاغوت
حضور شهيد اكبري در حوزههاي علميه و بهره مندي از محضر علما و اساتيد آن ، از وي شخصيتي مبارز و مجاهد ساخته بود. در طي مدتي كه شهيد اكبري در نجف اشرف به سر ميبرد با انديشههاي بنيانگذار فقيد جمهوري اسلامي ايران آشنا شد و پيروي از او را تنها راه تحقق آرمانهاي اسلامي و پياده كردن احكام شرعي در كشور و سربلندي مردم دانست.
او پس از بازگشت به كشور با برگزاري جلسات مذهبي و سخنرانيهاي آتشين، مردم را از يك سو با حقايق اسلامي و انديشههاي امام راحل آشنا ميساخت و از سوي ديگر ظلم و ستم و فساد دربار پهلوي را افشا مينمود.
او براي احقاق حقوق مستضعفين تلاش و در برابر زورگويان ايستادگي ميكرد. در اين راه تعلل نميكرد و از هيچ قدرتي واهمه نداشت. او با توكل به خدا مردم را به قيام گسترده عليه دستگاه ظلم فرا ميخواند و براي تشكيل حكومت اسلامي در سايه رهبري حضرت امام خميني (ره) لحظه شماري مينمود. او با تأسي به فرموده مولاي متقيان حضرت اميرمؤمنان علي عليهالسلام كه ميفرمايد: « كونوا لِلظالم خَصماً و للمظلوم عَوناً ». ( همواره دشمن متجاوزين و ستمگران و يار مظلومان و ستم ديدگان باشيد) تاب تحمل عصيانگريهاي حكومت پهلوي را نداشت و بارها تا سرحد جان در برابر عمّال آن ايستادگيكرد.
در راهپيماييهاي مردم ساري در ايام انقلاب پيش قدم بود و آنان را به ادامه مبارزه تا برقراري حكومت عدل اسلامي در كشور تشويق ميكرد.
شهيد اكبري پس از پيروزي انقلاب اسلامي
شهيد حجتالاسلام والمسلمين عبدالحسين اكبري در سايه نهضت انقلاب اسلامي به رهبري حضرت امام خميني (ره) در 22 بهمن سال 1357 وعده الهي را مشاهده نمود و نظارهگر ويراني كاخهاي فرعون ايران شد.
او به شكرانه اين نعمت الهي، كمر به خدمت مردم بست و در اين راه هرگز ذرهاي كوتاه نيامد.
مبارزه با جريانهاي فكري انحرافي و التقاطي در جامعه را در صدر برنامههاي خود قرار داد و در سال 1358 ه .ش عضو هيئت پنج نفره واگذاري اراضي كشاورزان شد و در اين زمينه براي رفع اختلافها و نزاعهاي محلي تلاش و پيگيري فراواني نمود.
او خود را خدمتگزار مردم ميدانست و در برابر مشكلات و سختيهاي مردم بيتفاوت نبود. به ايتام و مستمندان رسيدگي ميكرد و با ايستادگي در برابر سختيها، به مردم درس مقاومت ميآموخت . شهيد عبدالحسين اكبري به خاندان اهل بيت عصمت و طهارت علاقه فراواني داشت و سرانجام شامگاه هفتم تير به دست منافقيني از تبار يزيد به شهادت رسيد و بر سر سفره حضرت ابا عبدالله الحسين (ع) مهمان شد.
از شهيد اكبري 6 فرزند به نامهاي نفيسه (1342 )، مجتبي (1344)، فاطمه (1347)، مرتضي (1349)، نرجس خاتون (1354) و مباركه (1358) به يادگار مانده است.
اشداء عليالكفار و رحماء بينهم ويژگي بارز شهيد
او مصداق بارز آيه شريفه « اشداء عليالكفار و رحماء بينهم» بود. در برابر دشمنان دين و انقلاب اسلامي همچون كوهي مقاوم، ايستادگي ميكرد. هرگز از حق چشمپوشي نمينمود و مزدوران داخلي استكبار جهاني را به ستوه آورده بود.
او با مؤمنين رفتاري همراه با عطوفت و مهرباني داشت. با آنها مدارا مينمود و بر اشتباه آنان اگر در غيراصول دين بود ،سخت نميگرفت. زبان نصيحت را هرگز ترك نميگفت و در برابر برادران و خواهران ديني خود متواضع و فروتن بود.
ويژگيهاي اخلاقي و شخصيتي شهيد
- زهد و تقوي
- شيفته امامت و ولايت
- دوستدار نماز و فرهنگ نماز
- فداكار
- علاقهمند به كانون گرم خانواده
- آشنا به درد محرومين
همگي از صفات پسنديده شهيد حجتالاسلام والمسلمين عبدالحسين اكبري مازندراني بود.
برخاست آه سينه زسوگ دو حيدري
خون شد روان زديده به داغ دو اكبري