زهره حاجی زاده بیدگلی در 1 اردیبهشت ماه سال 1331 در آران و بیدگل متولد شد. پدرش حاج رحمت الله نام داشت. همسر ایشان حسینعلی حاجی زاده مردی زحمت کش است که درسال ۱۳۴۷ با ایشان ازدواج نمود.از ایشان 5 فرزند با نام های مهدی، صدیقه، زهرا، جواد، علی به یادگار مانده اند.
ایشان خواهر شهید والامقام ناصر حاجی زاده بیدگلی بود که در سال 1361 به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پدرش حاج رحمت الله حاجی زاده از مردان خوشنام در شهرستان به شمار می رفت که در اول مهرماه 1378 بر اثر سانحه تصادف دار فانی را وداع گفت. مادر ایشان حاجیه خانم شمسی صدیقیان نیز 8 ماه قبل از فوت خودش در ۲۸ بهمن ماه ۱۳۹۹ عالم فانی را ترک نمود.
ایشان مادر پزشک گرانقدر ، دکتر مهدی حاجی زاده هستند.
بانو حاجی زاده در جمع اقوام به خوش طینتی و خوش اخلاقی شهرت داشت. کسی از او اصلا صدایی بلند همراه با درشتخویی سراغ نداشت. تواضعش مثال زدنی بود و در قلب پاکش ذره ای کینه، حسد و بخل وجود نداشت. همیشه درِ خانه اش به روی همه باز بود و در مهمان نوازی شهره خاص و عام بود. هیچ وقت درشتخویی را با درشتخویی جواب نمی داد و همیشه سعی بر آن داشت که هیچکس از کسی رنجور نشود و اگر کدورتی به وجود می آمد سعی بر آن داشت تا آن را به صفوت و نیکی تبدیل کند. او سواد آن چنانی نداشت و شاید در زندگی اش یک کتاب هم نخوانده بود. اما قلبی بزرگ و پاک داشت و همه بر این اذعان و اقرار داشتند. هیچ وقت سائل و محرومی را از در خانه اش رد نمی کرد و او را با هر چیزی هر چند کم بود روانه می کرد. در نگاه او همیشه مهربانی و دلسوزی موج می زد. هیچ وقت به فکر خودش نبود و همیشه غمخوار همه بود. به خاطر چنین خلق و خویی محبوب همه فامیل و آشنایان و محله و همسایگان بود.
ایشان در مهرماه 1400 مبتلا به بیماری کرونا گردید و بعد از 4 هفته مبارزه و استقامت ناچار در 8 آبان ماه به کُما رفت. در شب هایی که در کُما به سر می برد کل اقوام و فامیل در خانه اش گرد هم می آمدند و برای شفایش، دعا و قرآن می خواندند و مراسمی باشکوه برگزار می کردند.
ایشان سرانجام در شب جمعه و در تاریخ 13 آبان ماه سال 1400 در سن 69سالگی بر اثر بیماری کرونا در بیمارستان شهید بهشتی کاشان دار فانی را وداع گفت. در لحظه عروجش تمام اقوام در خانه اش گرد آمده بودند و سوره یس زمزمه می کردند و پس از ختم یس، بانگ پروازش به ابدیت به صدا در آمد و سپس باران رحمت الهی باریدن گرفت و تکمیل کننده این همه زیبایی و شکوه گردید . او رفت اما دل هایی را تا ابد داغدار نمود. دل هایی که هیچ وقت محبت ها و مهربانی هایش را از یاد نخواهند برد.
مزار آن مرحومه در امامزاده هادی آران وبیدگل قرار دارد.