یادکد

یادبودی از معلم و مدیر فداکار، سید اسماعیل نوربخش

در گذر روزگار، گاه انسان‌هایی پا به عرصه وجود می‌گذارند که وجودشان نه‌تنها برای عزیزانشان، بلکه برای جامعه‌ای بزرگ‌تر نورافشانی می‌کند. سید اسماعیل نوربخش، معلم و مدیر دلسوز و پرتلاش، یکی از آن ستارگان درخشان بود که عمر گران‌بهای خود را صرف تعلیم و تربیت نسل‌های آینده ساخت. متأسفانه در ۲۱ فروردین‌ماه ۱۴۰۴، بر اثر حادثه‌ای جان‌سوز، چراغ وجودش خاموش شد و جامعه فرهنگی و آموزشی را در غم فراق خود فروبرد.

آقای سید اسماعیل نوربخش نه‌تنها یک معلم، بلکه یک مربی مهربان، مدیری مسئول و الگویی از اخلاق و ایثار بود. او با عشق به دانش‌آموزانش خدمت می‌کرد و در هر لحظه، کوشید تا نه‌تنها دانش، بلکه انسانیت و ارزش‌های انسانی را نیز به آنان بیاموزد. حضور گرم و صمیمی‌اش در مدرسه، فضایی پر از امید و نشاط ایجاد می‌کرد و دانش‌آموزان و همکارانش همواره از محبت و خردمندی‌اش بهره می‌بردند.

به عنوان مدیر، همواره در پی پیشرفت مدرسه و بهبود شرایط آموزشی بود و با تلاش بی‌وقفه‌اش، زمینه رشد و شکوفایی بسیاری از فرزندان این مرز و بوم را فراهم آورد. از خودگذشتگی و تعهد او در مسیر تعلیم و تربیت، یادگاری ماندگار است که در خاطره‌ها جاودانه خواهد ماند.

امروز اگرچه او در میان ما نیست، اما درس‌های زندگی‌اش، مهربانی‌های بی‌شائبه‌اش و عشق بی‌پایانش به دانش‌آموزان، همچون چراغی فراروی راه جویندگان علم و ادب خواهد درخشید. روانش شاد و یادش گرامی باد که رفتنش نه پایان راه، بلکه آغاز راهی نو در قلب‌های همه کسانی است که از نور وجودش روشنی گرفتند.

«بهشت جاودانت باد، ای معلم عزیز!» ?