یادکد

قهرمان محمودی در 12 اردیبهشت ماه سال 1349 دیده به جهان گشود.از ایشان 1 فرزند با نام مایده به یادگار مانده است.
در جریان جنگ تحمیلی عراق علیه میهن عزیزمان او نیز عشق و شور زیادی برای رفتن به جبهه از خود نشان می داد. بدین منظور تحصیل خود را در سال سوم راهنمائی رها کرده و با وجود سن کمی که داشت از طریق بسیج عازم جبهه‌های نور علیه ظلمت شد.

ایشان سرانجام در 15 آذر ماه سال 1402 در سن 53سالگی در تهران دار فانی را وداع گفت.
مزار آن مرحوم در قطعه 4 در بقعه ملامجدین ساری قرار دارد.

پدر عزیزم، جایت همیشه در خانه‌ ی ما  خالی است. گاهی که به عکس‌هایت نگاه می‌کنم، تصور می‌کنم هنوز کنارم نشسته‌ای، با همان لبخند مهربانت که هرگز از یادم نمی‌رود. می‌خواهم بگویم که چقدر دلتنگت هستم و کاش میشد دوباره  دستانت را بگیرم، و یکبار دیگر  آرامش را با تمام وجودم  احساس کنم .
بابا  شاید دیگر نتوانم در آغوش گرمت پناه بگیرم، اما همیشه در قلبم زنده‌ای و تو را به عنوان یک قهرمان در یادها و دل‌ها نگه می‌دارم.
درست است که رفته ای  اما یاد تو هر روز بیشتر از دیروز در قلب من می‌تپد. همیشه افتخار می‌کنم که دختر پدری قهرمان و  غیوری چون تو هستم .تو حتی در روزگار نبودنت هم مایه ی سربلندی  و افتخاری بابا .
به امید روزی که دوباره در کنار هم باشیم، اما این بار در دنیایی که هیچ غمی در آن نباشد قهرمان من .