یادکد

حاج صمد شجاع از  سن کودکی  و حدود 6 سالگی (حوالی سال 1310)  بطور همزمان رنج   یتیمی  از  پدر و  مادر و ناملایمات و یغماگری های زیاده خواهان دوران  خود  را  تجربه کرد .گردش چرخ روز گار از او مردی  متدین ساخت که  در معاش حلال ،  تقید به آزادگی ،  راستی و  درستی را پیشه کرد.و از خاطرات تلخ خود در دوران جوانی و ظلم خوانین به مردم و تلاش های جان فرسا برای تامین معاش حداقلی خاطراتی شنیدنی و بهت آور داشت  . خاطراتی که شنیدن  آن ها ، اوج مشکلات پدران ما را در دوران قحطی ها و معاش همراه با محنت های عجیب بیان میکرد . اما همواره به نقل از دوستان و رفقایش و آنهم بدون هر گونه اغراق حاج صمد شجاع در بدترین شرایط و سختی های کار و کشاورزی دست از نماز و روزه برنمی داشت  و دیانت عجیبی بر انجام واجبات و ترک محرمات داشت . حجب و حیای عجیبی در وجود و رفتار او نمایان بود و هیچگاه حاضر نمی شد. نسبت به آن کوچکترین بی تفاوتی داشته باشد . بگونه ای که برخی دوستان خود را به جد در این خصوص ارشاد و انزار مینمود  . بدین سبب هم خداوند زندگی اش را چونان سنبله گندم از فرزندان صالح  پربرکت ساخت. و 14 فرزند صالح ثمره عمر با برکتش بود. او مجدانه سالها خادم عزاداران حسینی  در ایام محرم بویژه روز عاشورا بود . تا آخرین دم از ابراز ارادت عملی به ائمه اطهار  و ذکر دعای تعجیل فرج   امام زمان (عج)  دست بر نداشت . به شهادت  بسیاری از نیکان و خوبان ،  او  پاک زیست ، عمرش با برکت بود و خداوند نیز کوچ زیبا و راحتی  به سرای باقی   همراه با شکوه تشییع و تدفین  برایش اراده کرد .