محمد ابراهیمی در اول فروردین ماه سال ۱۳۴۲ در آرین شهر دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در بیرجند گذراند و در دانشگاه تربیت معلم شهید خورشیدی مشهد در رشته آموزگاری مشغول به تحصیل شد. با عشق و علاقه به تعلیم و تربیت، شغل معلمی را برگزید. سالهای اولیه تدریس خود را در شهر قاین سپری کرد و با دانش و مهربانی خود، الگویی برای دانشآموزانش شد.
پس از مدتی، وارد وزارت کشور شد و ابتدا به عنوان بخشدار مرکزی قاین منصوب گردید. در این مسئولیت، با تلاش و جدیت در جهت بهبود وضعیت شهرستان قاین کوشید. سپس به شهر زاهدان منتقل شد و به عنوان مدیرکل مشغول به خدمت شد. در این دوران نیز با همان صبوری و دلسوزی همیشگی، به انجام وظایف خود پرداخت و خدمات ارزندهای به مردم منطقه ارائه کرد.
پس از سالها خدمت صادقانه، به بیرجند بازگشت و از خدمت بازنشسته شد. در دوران بازنشستگی، به یکی از علاقهمندیهای خود یعنی خطاطی پرداخت و به خلق آثار زیبایی در سبک نستعلیق مشغول شد.
محمد ابراهیمی مردی مهربان، صبور و دارای روحیهای لطیف بود. او همواره به دیگران کمک میکرد و در حل مشکلات آنها کوشا بود. خطاطی برای او تنها یک هنر نبود، بلکه راهی برای آرامش و ارتباط با درون خود بود.
یکی دیگر از علاقهمندیهای محمد ابراهیمی، گل و گیاه و طبیعت بود. او ساعات خوشی را در باغچهی کوچک خود سپری میکرد و از پرورش گلها لذت میبرد. باغچهی کوچک او پر از گلهای رنگارنگ بود که نشانهای از روح لطیف و مهربان او بود. روحیهی لطیف و علاقهی او به گل و گیاه، نشان از روحیهی آرام و صبور او داشت. او در باغچهی کوچک خود، پناهگاهی برای آرامش و تفکر پیدا میکرد.
آقای ابراهیمی در تاریخ ۲۲ شهریور ۱۴۰۳ پس از سالها تلاش و خدمت، دار فانی را وداع گفت. یاد و خاطره این مرد بزرگ همواره در دل خانواده، دوستان و آشنایانش زنده خواهد ماند.