یادکد

زندگینامه زنده یاد حشمت الله بیات مقدم

حشمت الله بیات مقدم (زادهٔ ۲۱ خرداد ۱۳۲۴ در کرمانشاه - درگذشتهٔ ۱ تیر ۱۳۹۳ در کرمانشاه) بازنشسته نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.

ایشان در سال ۱۳۲۴ در شهر کرمانشاه به دنیا آمدند. پدر وی کارمند دخانیات بود. دوران ابتدایی و راهنمایی را در شهر اراک و دوران متوسطه را در دبیرستان شاهپور کرمانشاه گذراند و در سال ۱۳۴۴ در آزمون نیروی هوایی شرکت کردند و بعد از گذراندن دوره آموزشی درتهران به پایگاه هوایی شهید نوژه (پایگاه شاهرخی سابق) در همدان منتقل شدند و در قسمت رادار مشغول بکار شدند.
درسال ۱۳۵۰ به جزیره کیش منتقل و با وجود شرایط سخت کاری و زندگی و نبود امکانات کافی دو سال صادقانه به ارتش خدمت نمودند.
درسال ۱۳۵۲ به تهران منتقل شدند و مدتی در برج مراقبت تهران مشغول خدمت بودند، سپس به دوشان تپه و در سال ۱۳۶۰ به بندر جاسک منتقل شدند، ایشان در سال ۱۳۶۲ مجدداً به پایگاه نوژه همدان منتقل شدند که در ابتدا مدتی را در قرارگاه کرمانشاه خدمت می کردند و با شروع جنگ تحمیلی اعلام وضعیت هوایی را در رادار قسمت سوباشی پایگاه هوایی شهید نوژه بعهده گرفتند، در عملیات مرصاد ۵ مرداد که هواپیمای عراقی سایت سوباشی را مورد هدف قرار داد ۱۹ نفر از همکاران صدوق ایشان که شیفت بودن به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. ایشان با کمک بنیاد شهید، پیکر مطهر دوستان شهید خود را به خانواده هایشان تحویل دادند و در برنامه ریزی برای مراسم شهدا در پایگاه و زادگاهشان همکاری های فراوانی انجام دادند و مشکلات خانواده شهدا را با تیمسار شهید ستاری از دوستان و هم دوره ای های خود که آن زمان فرمانده ارتش شده بودند، در میان می گذاشتند.
نماد یادبودی در محل سوباشی و به یاد شهدای سوباشی درست کردند و تا زمان بازنشستگی خود، هر ساله به پاسداشت و قدردانی از آنها، در سالروز شهادت ایشان، خانواده های معظم این شهدا را از شهرهای مختلف به سوباشی دعوت می کردند.

علاقه فراوانی به ورزش داشتند، فوتبال دوست و پرسپولیسی دوآتیشه بودند. در جوانی عضو تیم بسکتبال و سپس بعنوان مربی تیم والیبال پدافند همدان فعالیت می کردند.

در سال ۱۳۷۴ به افتخار بازنشستگی نائل آمدند و در مراسم تودیع خود با افتخار اعلام کردند که سی سال صادقانه به نظام و مردم مملکت خود خدمت نمودند و هرگز حتی از خودکار بیت المال هم استفاده شخصی ننمودند.

زنده یاد حشمت الله بیات مقدم در سال ۱۳۴۸ با دخترخاله خود خانم احترام بیات ازدواج نمود و ثمره این ازدواج ۳ دختر به نامهای شهره، شبنم و معصومه و ۱ فرزند پسر به نام مهدی می باشد.

ایشان فردی خانواده دوست، مهربان، صادق و وفادار بودند و بین دوستان، اقوام و آشنایان به دلسوزی، مهمان نوازی و مردمداری شهرت داشتند.

سرانجام پس از سالها مبارزه با سرطان لنفوم، در ۲۶ خرداد ۱۳۹۳ بعلت عفونت ریه و سکته قلبی به کما رفتند و در تاریخ ۱ تیر ۱۳۹۳ در بیمارستان امام حسین کرمانشاه برای همیشه چشم از جهان بستند.

روحش شاد و یادش جاودان