نام :حمید
نام خانوادگی : جباری
نام پدر : حسین
تاریخ تولد : 1345/08/17
محل تولد : تهران
سن : 22 سـال
مذهب : اسلام شیعه
تاریخ شهادت : 1367/05/22
محل شهادت : فکه
شغل : بسیجی
دسته عملیاتی : بسیج
درود خدا بر محمد و درود خدا بر کلیه ی کسانی که با ایثار و از خود گذشتی درخت انقلاب را سیراب می کنند و درود خدا بر پدر و مادری که رسالت تعلیم و تربیت را، در مورد من به نحو احسن انجام دادند و درود بیکران خداوند به رهبر انقلاب که ابراهیم گونه باعث سقوط طاغوت بزرگ و حسین گونه باعث تداوم راه رسول الله است.
پدر بزرگوارم، پدر عزیزم، ذاکر امام حسین (ع) ای که عمری رنج بردی تا رنج را از فرزندان و جامعه دوری کنی، ای که آسایشت را دادی، تا آسایش خانواده و جامعه ات را فراهم نمایی، ای که به خاطر رفع گرفتاری از گرفتاران بارها گرفتار شدی، مدتی است، که دیده ام از دیدارتان محروم است و بیم آن می رود که یکدیگر را ندیده و سخنان را تمام نا کرده و از هم دور شویم. از این که کلمه ی الله را بر صفحه ی مغزم نگاشتید و راه پیامبر (ص) را در ضمیرم ترسیم نمودید و مهر علی (ع) را در دلم نشاندید و عشق حسین (ع) را بر زبانم چشاندید نمی دانم چگونه تشکر کنم.
قبله گاه وجودم، مادر مهربان و خواهر و برادر مهربانم، مبادا برایم گریه کنید چون که شهید گریه ندارد شهید عزا ندارد، شهید سیه پوشی و بر سر زدن ندارد. شکیبایی خود را حفظ کنید و با صبر تان تیری بر پیکر دشمن اسلام بزنید.
من لباس نظامی را بر تن نمودم که همان کفن است کفنی از گل سرخ توحید است که ایمان من لفاف آن می باشد و مقصد انسان های پاک و با شرف است.
در راهی که پیش گرفته ام و به سوی هدفی که دارم غفلت و سهل انگاری جایز نسیت.پس باید با گامهای استوار و عزمی راسخ و خلل ناپذیر هدف انسانی و اسلامی خود را دنبال کنم و از نوشیدن شربت گوارای شهادت بیم و هراسی ندارم.
برادرانم توجه داشته باشید در قولتان، در فکرتان، در عملتان و در وجودتان از یاد خدا غافل نشوید و تقوا را پیشه کنید. من تنها با خانواده ام سخن نمی گویم برای کسانی سخن می گویم که این وصیت نامه را بخوانند و یا بشنوند.
وصیتم این است که امر به معروف و نهی از منکر را از خودمان شروع کنیم و سعی کنیم با روشهایی که اسلام بر اساس موقعیت های مختلف ارائه نموده به دیگران ارائه دهیم.
مسئله سلب مسئولیت از خود کردن نسبت به امور مسلمین چیزی نیست مگر خود بینی و این خلاف (روش) پیروان رسول اکرم (ص) می باشد.
نسبت به مسائل چه سیاسی و چه اجتماعی چه اقتصادی ، چه عملی و چه...... بی تفاوت بودن یا در جهت عکس بودن هیچ کدام صحیح نیست. حتما باید رعایت امر بشود و به تولی و تبری باید حتما پاینده و عقیده مند بود.
انسان تنها با تحصیل علم به خدا و پیغمبران و به روز جزا شایسته متصف شدن به صفت ایمان نمی شود همچنان که ابلیس تمام این امور را از طریق علم می دانست و با این وجود خدا او را کافر خواند و چه بسا باشد که فیلسوفی به برهانهای فلسفی شعبه های توحید و مراتب آن را برهانی کند و خود مومن به الله نباشد، زیرا عملش از مرتبه عقل کلیت و تعقل به مرتبه قلب و جزئیت و وجدان نرسیده است.
از شمای مردم، علما، اساتید دانشگاه می خواهم که قدر این انقلاب را بدانید.
در پایان از تمام مردم و دوستان می خواهم که از مرگ نترسید که مرگ ابتدای زندگی جاوید است و ما تا ناله ای از حلقوم مظلوم و ستمدیده ای بر می خیزد و تا مستضعفین در روی زمین زیر سلطه و ستم اند مبارزه می کنیم تا پرچم پر افتخار اسلام را در تمام ممالک جهان بر افرازیم و مظلومیت و حقانیت خودمان را و نیز اسلام را ثابت می کنیم و این حق را در جهان رواج دهیم و این گفتار حق نابود شدنی نیست و طفدارش خود خداست.
خدایا هرگز مرا به خودم وامگذار که بی تو همیشه هیچم.
شهید حمید جباری در 17 آبان ماه سال 1345 در تهران به دنیا آمد.این شهید والامقام دارای ملیت ایران و مذهب اسلام شیعه بود.وی تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم ادامه داد و به عضویت بسیج درآمد. این شهید گرانقدر سرانجام در 22 مرداد ماه سال 1367 در سن 22 سـالگی و در عملیات سال مرصاد حوادث ناشی از درگیری در فکه به شهادت رسید. مزار این شهید در قطعه 40 ردیف 59 شماره 12
بهشت زهرا (س) قرار دارد.
اَلسَّلامُ عَلي رَسوُلِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلي نَبِي اللّهِ اَلسَّلامُ عَلي مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللّهِ؛ اَلسَّلامُ عَلي اَهْلِ بَيْتِهِ الطّاهِرين اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ اَيُّهَا الشُّهَدآءُ الْمُؤْمِنُونَ؛ اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَهْلَ بَيْتِ الاْيمانِ وَ التَّوْحيدِ اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ دينِ اللّهِ وَ اَنْصارَ رَسُولِهِ عَلَيْهِ وَ الِهِ السَّلامُ سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَي الدّارِ اَشْهَدُ اَنَّ اللّهَ اخْتارَكُمْ لِدينِهِ وَ اصْطَفاكُمْ لِرَسُولِهِ؛ وَاَشْهَدُ اَنَّكُمْ قَدْ جاهَدْتُمْ فِي اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ وَ ذَبَبْتُمْ عَنْ دينِ اللّهِ وَ عَنْ نَبِيِّهِ؛ وَ جُدْتُمْ بِاَنْفُسِكُمْ دُونَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّكُم قُتِلْتُمْ عَلي مِنْهاجِ رَسُولِ اللّهِ؛ فَجَزاكُمُ اللّهُ عَنْ نَبِيِّهِ وَعَنِ الاِْسْلامِ وَ اَهْلِهِ اَفْضَلَ الْجَزآءِ وَ عَرَّفَنا وُجُوهَكُمْ في مَحَلِّ رِضْوانِهِ وَ مَوْضِعِ اِكْرامِهِ مَعَ النَّبِيّينَ وَ الصِّدّيقينَ وَ الشُّهَدآءِ وَ الصّالِحينَ وَ حَسُنَ اُولَّئِكَ رَفيقاً اَشْهَدُ اَنَّكُمْ حِزْبُ اللّهِ وَاَنَّ مَنْ حارَبَكُمْ فَقَدْ حارَبَ اللّهَ وَ اَنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبينَ الْفائِزينَ الَّذينَ هُمْ اَحْيآءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ فَعَلي مَنْ قَتَلَكُمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ الْمَلاَّئِكَةِ و َالنّاسِ اَجْمَعينَ اَتَيْتُكُمْ يا اَهْلَ التَّوْحيدِ زائِراً وَبِحَقِّكُمْ عارِفاً وِبِزِيارَتِكُمْ اِلَي اللّهِ مُتَقَرِّباً وَ بِما سَبَقَ مِنْ شَريفِ الاْعْمالِ وَ مَرْضِي الاْفْعالِ عالِماً فَعَلَيْكُمْ سَلامُ اللّهِ وَ رَحْمَتُهُ وَ بَرَكاتُهُ وَ عَلي مَنْ قَتَلَكُمْ لَعْنَةُ اللّهِ وَ غَضَبُهُ وَ سَخَطُهُ اَللّهُمَّ انْفَعْني بِزِيارَتِهِمْ وَ ثَبِّتْني عَلي قَصْدِهِمْ وَ تَوَفَّني عَلي ما تَوَفَّيْتَهُمْ عَلَيْهِ وَ اجْمَعْ بَيْني وَ بَيْنَهُم في مُسْتَقَرِّ دارِ رَحْمَتِكَ اَشْهَدُ اَنَّكُمْ لَنا فَرَطٌ وَ نَحْنُ بِكُمْ لاحِقُونَ
سلام بر رسول خدا سلام بر پیامبر خدا سلام بر محمد بن عبداللّه سلام بر خاندان پاکش سلام بر شما ای شهیدان با ایمان سلام بر شما ای خاندان ایمان و توحید سلام بر شما ای یاران دین خدا و یاران رسول خدا - که بر او و آلش سلام باد - سلام بر شما بدان شکیبائی که کردید پس چه خوب است خانه سرانجام شما گواهی دهم که براستی خداوند شما را برای دین خود انتخاب فرمود و برگزیدتان برای رسول خود و گواهی دهم که شما در راه خدا جهاد کردید آن طور که باید و دفاع کردید از دین خدا و از پیغمبر خدا و جانبازی کردید در رکاب رسول خدا و گواهی دهم که شما بر همان راه رسول خدا کشته شدید پس خدای تان پاداش دهد از جانب پیامبرش و از دین اسلام و مسلمانان بهترین پاداش و بشناساند به ما صورت های شما را در جایگاه رضوان خود و موضع اکرامش همراه با پیمبران و راستگویان و شهیدان و صالحان و چه نیکو رفیقانی هستند آن ها گواهی دهم که شمائید حزب خدا و هر که با شما بجنگد مسلماً با خدا جنگ کرده و براستی شما از مقربان و رستگارانید که در پیشگاه پروردگارشان زنده اند و روزی می خورند پس لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آن که شما را کُشت آمده ام به نزد شما برای زیارت ای اهل توحید و به حق شما عارفم و بوسیله زیارت شما بسوی خدا تقرب جویم و بدان چه گذشته از اعمال شریف و کارهای پسندیده دانایم پس بر شما باد سلام خدا و رحمت و برکاتش و لعنت خدا و خشم غضبش بر آن کس که شما را کُشت خدایا سود ده مرا به زیارت شان و بر آن نیتی که آن ها داشتند مرا هم ثابت بدار و بمیرانم بر آن چه ایشان را بر آن میراندی و گرد آور میان من و ایشان در جایگاه خانه رحمتت گواهی دهم که شما بر ما سبقت گرفتید.