یادکد

بسم الله الرحمن الرحمن الرحیم وصیت نامه ۸/۱۱/۶۰ پس از سلام ، دورد بر پیامبر گرامی ائمه طاهرین و امام بزرگوار و تمام مومنین و مسلمین و خانواده و دوستان ، امیدوارم که خدا دریچه رحمت را بر شما بگشاید و شما نیز شکر گوئه خدا باشید . از آنجا که بر هر مسلمان واجب است وصیت نامه داشته باشد شتافتم در این امر تا نکند مرگ من را به کام خود فرو ببرد و من با قرض یکه دارم به خاک فرو روم ، پس بر این شدم که وصیت نامه و نصیحتهای خودم را بر شما بنویسم . مادر و پدر و خواهران و برادران گرامی شما را بشارت میدهم به بهشت در صورت توبه و عف و نذیرم بر شما از جهنم در صورت خطاء رفتن و پیروی از هوی و هوس بدانید که دنیا پلی بیش نیست و در روی پل ماندن و خانه ساختن کار خطائی است ، پل محل رد شدن و گذشتن است نه ماندن مگر نه این است که گذشتگان ما نیز رفته اند ما نیز باید برویم ، پس با سختیهای جهان خود را به کام او فرونبرید و مغرور به تجملات و زندگی دنیائی این دنیا نشوید که همه فانی است . آنچه نزد خدا گرامی و اجر آن دائمی و باقی است اعمال نیکوست × از اعماق دلم نمی خواهم برای شما بگویم و دوست ندارم که سختی هایم و مشکلاتم را برای شما بگویم ، امّا طاقت نگفتن آنها را نیز ندارم پس به حرفهایم به دریچه پند و اندرز گوش کند نه بعنوان اعتراض به شما ، پیامبر ما که درود خدا بر او و خاندانش باد رحمت للعالمین است ما نیز شیعه او هستیم . باید بگویم مادر عزیزم تو در پوشاک و غذا بر ما چیزی کم نگذاشتی ولی متآسفانه از تو راجع به تربیت من و دیگر برادران و خواهرانم گلگی دارم ، تو به جای اینکه بچه ها را تشویق به اسلامی بودن بکنی ، آنها را به کارهای دیگری وادار می کردی ، گرچه این را خودت متوجه هم نبودی و شاید اشکالی بر تو نیز نباشد ولی هدفم از این گفته برای آینده است . مادر اگر از من بدی دیدی مرا ببخش به خدا سوگند دوست داشتم بیشتر از اینها به خانه بیایم و بیشتر از این تو و دیگران را ببینم ، اما باعث جدایی ما عقیده ما بود . می گویند : خانواده مانند بال و پر انسان هستند و من نه اینکه بالم شکسته بود بلکه همچون کبوتری بودم بی بال و چه بسا در دعاء های کمیل و... از این بابت به پیش خدا گلگی میکردم ، اما باز باید بگویم یک انسان باید به خدا و خودش متکی باشد و نباید به دیگران نگاه کند باید پیامبران امامان و رهبر انقلابمان را الگو سازد نه کسان دیگر را پس شما را نصیحت می کنم به آنچه مولا علی (ع) در نهج البلاغه به حسنین و فرزندان و افراد مسلمان کرد و شما را رجوع می دهم به آنجا . در زندگی همیشه خدا و آخرت و فناء کارها را در خاطر داشته باشید و بدانید هر کاریکه می کنید خدا می بیند و برای آن کار در آخرت پاداشی دارد (چه خوب و چه بد ) و تمام کارها در این دنیا فناپذیرند الّا اعمال خوب و شایسته که دارای پاداش بزرگ هستند . شما (مادر - پدر - خواهران - برادران) را وصیت می کنم به رفتن نماز جمعه و دیدن این صفوف مسلمین که با چه شوقی در سرما و گرما برای این عمل واجب میآیند و شما را به رفتن در دعاء کمیل و دعاء زیارت عاشورا (مسجد خودمان ) ترغیب می کنم و در آنجا حتما از برای من در نزد خدا طلب رحمت و آمورزش کنید و بدانید که پس از مرگ نگاهم به آمدن شما در مساجد و معاید گاهای الهی است . باید بگویم مقداری پول از ش.د(خواهرشان) قرض گرفته ام که مقدارش ده هزار تومان است و مقداری از پول را که داده ام در یک دفترچه سبز در آخرهای آن باذکر مقدار و تاریخ نوشته ام ، در صورتیکه مقداری مانده بود ، بایستی موتور (یاماها) را به سپاه فروخته و بقیه قرض من را به ش.د بدهید . در سپاه یک لیوان شکانده ام که یا پولش را یا عوض آن را به سپاه بدهید . در مسجد به طور عمومی به همه بگوئید هر کس از من طلبکاری دارد بیاید و بگوید و مقدارش را به آن بدهید ( فکر نمیکنم از کسی بیشتر از پانصد تومان گرفته باشم ) که البته من یادم نیست که به کسی بدهکار باشم ولی از برای احتیاط این عمل را انجام دهید . هر کس که به من بدهکار بود من پولم یا هر چیز دیگری که در دست او داشته ام به خود آن شخص اهدا می کنم و از او نگیرید . در ما بین کتابهایم اگرکتابی احیاناً متعلق به کتابخانه بود ، به کتابخانه مسجدالانبیاء یا جای دیگر به آنها بدهید و چند کتاب هم بطور اهداء (جامع المقدمات - شناخت علم کلی _ درس دین داری ....) به مسجد بدهید ، هر کس که از من کتابی طلب داشته آن هم بدون خجالت بیاید در خانه و کتابش را ببرد . در حدود یک برج حقوقم را به خود سپاه بدهید که اگر احیانا خدائی نکرده کم کاری داشتم ، جبران بشود ، خدا من را ببخشد اگر در این امر غفلتی داشتم من که طاقت عذاب خدا را ندارم . وضع موتور را که مشخص کردم و گفتم فقط به خود سپاه بدهید و پولش را بگیرید و قرض من به به ش.د را بدهید ، بقیه پولیکه اگر ماند و تمام وسایلی که دارم اعم از لباس و پوشاک و کتاب .... متعلق به مادرم است میتواند آنها را نگه دارد و میتواند انفاق کند یا خرج بکند یا بگذارد در خانه باشد ، که 2 تای اول را بیشتر ترجیح میدهم . به دوستان نزدیکان و خانواده ... هر کس که از من گلگی یا ناراحتی دیده امید وارم که مرا عف کند و شکایت از من نزد خدا نکند . شما را نصیحت میکنم به کسب معارف اسلامی ( قرآن- حدیث- کتب اسلامی ....) و عمل به آن و کوشا بودن در عبادت خدا . مرگ باعث تجربه است برای شما و دیگران تا بدانند که دنیا جای زیست و ماندن نیست . دوستانم از من گلگی نکند که چا جداگانه برای آنها چیزی ننوشتم ، نصیحت من به آنها نصیحت قرآن است به مومنین و مردم و نصیحت پیامبر و امامان است پس قرآن بخوانید و کسب معارف اسلام کنید و علم را به دیگران بیآموزید و سعی در کوشش برای بر پائی حکومت عدل الهی بکنید . از خداوند توفیق همه شما را خواهانم. وَالسَّلامُ عَلی مَنٌ اِتَّبَعَ الٌهُدی و درود بر کسیکه تبعیت کرد از راه راست و هدایت خسرو خونساری به تاریخ 60/11/8

---

شهید خسرو خونساری در 20 مرداد ماه سال 1342 در تهران به دنیا آمد.این شهید والامقام دارای ملیت ایران و مذهب اسلام شیعه بود.وی تحصیلات خود را تا مقطع پنجم متوسطه ادامه داد و به عضویت بسیج درآمد.
این شهید گرانقدر سرانجام در 4 فروردین ماه سال 1361 در سن 19 سـالگی حوادث ناشی از درگیری در دشت عباس به مقام والای شهادت نایل گشت.
مزار این شهید در قطعه 28 ردیف 96 شماره 13 بهشت زهرا (س) قرار دارد.

---