یادکد

نام:شهید سیف الله عبدالکریمی

تولد:1321 در قریه کومله

شهادت:7 تیر 1360 به دست منافقین کوردل

سمت: نماینده مردم لنگرود

زندگی نامه شهید سیف الله عبدالکریمی

سوابق مبارزاتي: حركت در مسير مرجعيت، تشكيل جلسات و انجمن هاي اسلامي با هدف مبارزه با رژيم، پيروي از نهضت امام خميني، اخراج و ممنوعيت تدريس در دانشگاه، تهديد به شكنجه و زندان ... از سوي ساواك، برپايي اعتصابات و راهپيمايي و ساماندهي اعتراضات دانش‌آموزي و اصناف

كارهاي تشكيلاتي: عضويت در حزب جمهوري اسلامي، همكاري با نهادهاي انقلابي براي تثبيت پايه هاي انقلاب

مسئوليت ها: تدريس در دبيرستان ها و مدارس عالي كشور، مدرس دانشسراي عالي تربيت معلم، عضو هيأت علمي دانشگاه مشهد، سرپرست كميته انقلاب اسلامي لنگرود، نماينده مردم لنگرود در مجلس شوراي اسلامي

آثار علمي: تحقيق و بررسي درباره اشكال چهارگانه قياس منطق نظري، ترجمه بخشي از كتاب كشف المراد في شرح تجريد

شهید عبدالکریمی در سال 1321 در یک خانواده کشاورز در قریه کومله متولد شد. از ابتدای زندگی با مشکلات روبرو بود. بعد از پایان دوره ابتدائی به علت اشتیاق به علوم دینی زادگاهش را به قصد قم ترک کرد. در محضر اساتیدی چون: آیت الله محمدی گیلانی و آیت الله منتظری و انصاری شیرازی و شهید بزرگوار مطهری و دکتر مفتح کسب فیض نمود. وی در سال 1342 در دانشکده الهیات دانشگاه تهران پذیرفته شد. او به زبان های عربی و انگلیسی تسلط داشت. دوران تحصیلات دانشگاهی را با نمرات عالی پشت سر گذاشت و در رشته فوق لیسانس فلسفه و حکمت شاگرد ممتاز دانشگاه شناخته و معرفی شد. در سال 1350 به استخدام آموزش و پرورش در آمد و در شهرستان لاهیجان مشغول خدمت گردید. وی مبارزات خود را از همان سال ها گسترش داد و در جلسات و انجمن های مذهبی شرکت می نمود. ساواک نیز مرتب او را احضار و از کار ایشان جلوگیری می کرد. در مدرسه عالی گیلان (لاهیجان) درس های معارف اسلامی و تاریخ تمدن ایران را تدریس می کرد. در سال های 50 تا 54 با کوشش و زحمات شبانه روزی توانست به آرزوی خود که آگاهی دادن بود برسد. در سال 54 به دانشگاه مشهد رفت. وی آنجا نیز در جلسات و انجمن ها شرکت می کرد که بعد از یک سال به اخراج او انجامید. مجددا روانه لاهیجان شد و به دلیل علاقه اش به تعلیم و تربیت، شجاعانه با مشکلات برخورد می کرد.

پس از پیروزی انقلاب مسئول کمیته انقلاب اسلامی لنگرود بود و مجددا جهت تدریس به دانشگاه مشهد رفت و در گروه مبانی تشیع و ادیان مذاهب دانشگاه الهیات و معارف اسلامی مشهد مشغول شد. وی با خواست مردم و دعوت مردم شهرستان لنگرود به عنوان نماینده آنها به مجلس راه یافت. شهید عبد الکریمی انسانی کم حرف ولی اهل عمل بود. این شهید بزرگوار در جهت رفاه حال مردم شهر و روستا قدم های مثبت برداشت از جمله آن ها می توان به قیمت برگ سبز چای رفوغان و حفر چاه های آب جهت آبیاری مزارع برنج، پیگیری احداث و اتمام جاده لنگرود به کومله ، برقراری تلفن خودکار بین بخش های کومله با سایر شهرهای ایران و برق رسانی روستاهای شهرستان لنگرود اشاره نمود. او بارها در سخنرانی هایش عنوان می نمود که روی خون 70 هزار شهید نشسته ام، انتظار ندارم که چهار سال دوره نمایندگی مجلس را تمام کرد و برگردم. من شهادت را احساس می کنم و امیدوارم به این آرزو برسم. وی سرانجام در فاجعه جانگداز دفتر حزب جمهوری اسلامی به همراه 72 تن از یاران با وفای خود به شهادت رسید.

از آثار علمی شهید می توان از آثاری چون تحقیق و بررسی درباره اشکال چهارگانه قیاس منطق نظری و ترجمه بخشی(یک سوم) از کتاب کشف المراد فی شرح تجدیدالاغتهار نام برد.

عملگرايي، ويژگي بارز شهيد

شهيد از سخن گفتن صرف بدون پشتوانه اجرايي پرهيز مي كرد. عليرغم روحيه مبارزاتي و شيوايي قلم و بياني كه داشت كمتر سخن مي گفت. او به امور مهم توجه داشت و از پرداختن به مطالب حاشيه اي كه وقت او را بگيرد چشم¬پوشي مي¬كرد.

از آرزوهاي دراز كه دست نيافتني هستند دوري مي جست. او در انجام كارها علاقه فراوان داشت و در اين راه سعي مي كرد ابتدا با انديشيدن و پيدا كردن راهكار مناسب، ساز و كار اجرايي نمودن آن را نيز پيدا كند. چرا كه بفرموده اميرالمومنين علي عليه السلام : «ثمره الرغبه التعب»، يعني«نتيجه علاقه و رغبت زياد [بدون برنامه] خستگي و تعب است.

او معتقد بود خداوند سرنوشت هيچ ملتي را عوض نمي كند تا آن مردم خود را عوض كنند و در روحيات خويش تغيير دهند.

در اجراي امور مصمم بود و هرگز در انجام آن كوتاهي نمي كرد.

در عين عملگرا بودن از افراط و تفريط پرهيز مي كرد زيرا معتقد بود حرص و سستي، هدف را نابود مي سازد.

خدماتي كه پس از پيروزي انقلاب اسلامي در مسئوليت هاي مختلف و ساماندهي امور به انجام رساند،‌ همگي گواهي است بر توانمندي او در اداره امور كه با قاطعيت و صحت تدبير در وجود او خلاصه مي شد.

او مخاطبين خود را مي شناخت و به موقع ديدگاه هاي كارآمد را به آنها عرضه مي نمود و از طرح هايي كه عقبه اجرايي نداشتند پرهيز مي كرد.

شهيد عبدالكريمي و آغاز نهضت انقلاب اسلامی

روحيه حق طلبي شهيد سيف الله عبدالكريمي از او مردي مبارز و اهل پيكار با ظالمان ساخته بود. او دنبال چراغي مي گشت كه راه را بر او نمايان سازد. در پي حضور در حوزه علميه و انس با شهيداني چون مطهري و مفتح با انديشه هاي امام خميني (ره) آشنا شد. بواسطه همين تعاليم بود كه سازش با ستمكار را ننگ مي دانست و قدم در راهي كه نهايت آن طاغوت باشد نمي گذاشت. عبدالكريمي مبارزه منسجم خود را با برپايي جلسات سخنراني و حضور در فعاليت هاي مذهبي و برنامه هاي سياسي اسلامي قوت بخشيد. و بيشتر اوقات شهيد در تشكل ها و انجمن هاي سياسي مسلمان كه بطور مخفي و بعضاً‌ در قالب هيئت مذهبي بود طي مي شد. در سالهاي 50 تا 54 با كوشش فراوان تا حدودي به آرزوهاي خود كه همانا بيدار نمودن افكار عمومي در برابر ستم و ظلم رژيم شاهنشاهي بود دست يافت و مردم شهرهاي لاهيجان و لنگرود را بيش از گذشته با انديشه هاي حضرت امام خميني(ره) و اهداف نهضت ايشان آشنا كرد. ساواك رفته رفته پي به بعضي فعاليت هاي شهيد برده بود و با احضار او به ساختمان هاي مخوف و بي نام و نشان خود، ضمن تهديد و شكنجه از او مي خواست تا از فعاليت هاي سياسي اسلامي دست بردارد.

يكسال پس از انتقال به دانشگاه مشهد و تدريس علوم دانشگاهي، عمال رژيم به علت حضور گسترده او در جلسات و انجمن هاي سياسي تحت اشراف روحانيت مبارز، او را از دانشگاه مشهد اخراج كردند و به لاهيجان بازگشت.

او اين بار رسالت خود را در مدارس شهر لاهيجان دنبال كرد. با افزايش مبارزات مردمي و گسترده شدن دامنه اعتصابات ضد رژيم، شهيد سيف الله عبدالكريمي، فعالانه و علني اعلاميه ها و پيام هاي امام و مقتداي خود را در سطح شهر بويژه مدارس و موسسات آموزش عالي توزيع مي كرد. او نقش مؤثري در برپايي تظاهرات، جلسات سخنراني سياسي و اعتصابات و تعطيلي بازار و ادارات و مدارس داشت و در 22 بهمن سال 1357 به آرزوي خود كه همانا تحقق حكومت علوي در مقياس سيره نبوي تحت رهبري فرزند پاك از تبار آفتاب بود نائل آمد و آماده شد تا با عظمي سترگ از آرمانها و ارزش هاي متعالي نهضت عاشورايي حضرت امام خميني(ره) پاسداري كند.

انقلاب اسلامي و صيانت از دستاوردهای آن

با پيروزي انقلاب اسلامي ايران به رهبري حضرت امام خميني (ره)، فصل نويني از مبارزات و جهاد در راه مكتب براي شيفتگان خدمت مهيا شد. سيف الله عبدالكريمي كه خود را دانش آموخته مكتب امام خميني (ره) مي ديد، در اين مرحله نيز خوش درخشيد و صفحات گرانبهايي را بر كارنامه درخشان خود افزود.

در پي سقوط رژيم پهلوي، بسياري از سران خائن دستگاه هاي دولتي از سوي مردم دستگير و برخي نيز از ترس خشم طوفنده ملت مسلمان و رهيده از ظلم و ستم متواري شده بودند. وضع شهرباني، ژاندارمري،‌ و بعضي ادارات مهم بسيار آشفته بود و هر آن احتمال داده مي شد، عناصر فرصت طلب سلاح ها و تجهيزات نظامي را از شهرباني و ژاندارمري به غارت برده و امنيت و شرايط حساس آن روزها را نابسامان كنند.

شهيد عبدالكريمي كه به عملگرايي و تمشيت امور شناخته شده بود توانست با تدبير و ابتكار خاص در كوتاه ترين مدت ممكن با همكاري شماري از افراد انقلابي و مسلمان همه سلاح ها را جمع آوري و پس از انتقال به مكان امن، تا تعيين مسئولان مربوط از آنها محافظت نمايند.

با تشكيل كميته انقلاب اسلامي، وي به عنوان مسئول اين نهاد انقلابي در شهرستان لنگرود منصوب شد و توانست خدمات قابل توجهي را در ارتقاء ضريب امنيت و نيز برخورد با منافقين و گروهك هاي ضد انقلاب ايفا نمايد. با بازگشايي دانشگاه ها و مدارس، دانشگاه مشهد از او براي تدريس در دانشكده الهيات دعوت كرد. او كه آموختن و آموزش دادن را بسيار دوست داشت و به آن عشق مي ورزيد، از پذيرش مسئوليت هاي اجرايي پيشنهادي امتناع كرد و براي بيمه كردن اذهان دانشجويان اين مرز و بوم در برابر جريانهاي فكري منحرف به دانشگاه مشهد رفت و در گروه مباني تشيع و اديان و مذاهب دانشكده الهيات و معارف اسلامي به تدريس و دفاع از شريعت اسلام و فقه جعفري پرداخت.

او همچنين به عضويت در حزب جمهوري اسلامي كه در‌آن مقطع پايگاه مناسبي براي ايستادگي در برابر ضد انقلاب و قدرت هاي امپرياليستي بود درآمد و با آنان نيز محشور شد.

سنگر مجلس و فرصت ارائه خدمات نوين به جامعه

در آستانه برگزاري نخستين دوره مجلس شوراي اسلامي، گروه كثيري از مردم لنگرود از عبدالكريمي خواستند كه نامزد انتخابات شود و اجازه ندهد نااهلان وارد خانه ملت شوند.

سيف الله عبدالكريمي عليرغم ميل باطني و تنها به سبب احساس تكليف شرعي و انقلابي، اين پيشنهاد را پذيرفت. وي در برگزاري انتخابات كمترين تبليغات را ميان رقباي خود داشت و معتقد بود: پول و سرمايه نمي تواند در انديشه هاي اسلامي و انقلابي مردم تأثير گذار باشد. با شمارش آراء و اعلام نتايج، سيف الله عبدالكريمي وكيل مردم لنگرود در قوه مقننه شد. او در مدت كوتاه نمايندگي اش همواره به حوزه انتخابيه خود در مناطق مختلف روستايي و شهري سركشي و از نزديك ضمن آشنايي با مشكلات و نابساماني ها، عملكرد نظام جمهوري اسلامي ايران را در اين مدت به مردم بازگو مي كرد تا ضمن ارتقاء روحيه و عزم ملي مردم، راه براي سوء استفاده بدخواهان ملت و كسانيكه دوست داشتند يأس و نااميدي را در ميان مردم القاء كنند ببندد.

او براي تامين رفاه و معيشت مردم اقدامات موثري بعمل آورد كه تعيين قيمت برگ سبز چاي، نوغان و حفر چاه هاي آب براي آبياري مزارع برنج،‌ حفر چندين حلقه چاه آب آشاميدني در روستاهاي منطقه و پيگيري و ساخت جاده لنگرود به كومله و منطقه اطاق درـ با هدف كاهش خسارات ناشي از تصادفات و حوادث رانندگي ـ برقراري و توسعه شبكه تلفن خودكار بين بخش كومله با سراسر كشور و ساخت و توسعه شبكه هاي برق رساني به روستاهاي لنگرود تنها بخشي از عملكرد اين سرباز وفادار امام در مجلس و صرفاً براي حوزه انتخابيه اي است كه مردم او را به عنوان وكيل خودشان انتخاب كرده اند.

او همه تلاش خود را براي اعتلاي نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران بكار بست و اعتقاد داشت: «من روي خون 70 هزار شهيد نشسته ام، انتظار ندارم كه چهار سال دوره نمايندگي خود را در مجلس شوراي اسلامي تمام كرده و برگردم،‌ من شهادت را احساس مي كنم و اميد دارم به اين آرزو برسم.

اطيعوالله و اطيعوا الرسول واولي الامرمنكم

شهيد عبدالكريمي به معناي واقعي كلمه جايگاه ولي فقيه را مي شناخت و اطاعت از‌آن را اطاعت از رسول و پروردگار جهانيان مي دانست.

او در بخشي از نطق پيش از دستور يكصد و چهارمين جلسه علني مجلس در تاريخ 18/11/1359 درباره جايگاه ولايت فقيه و رهبري حضرت امام خميني(ره) و اطاعت از ايشان چنين مي گويد:‌

«... پاره اي دانسته يا نادانسته تصور مي كنند كه سخنان و خط امام از متشابهات است اما براي اكثريت قاطع امت، خط امام و انديشه روشن ايشان و سخنان بيدارگرش از محكمات است. ما امام را ادامه دهنده راه انبياء مي شناسيم، همانگونه كه انبياء در تاريخ به زبان قوم خود سخن مي گفتند سخني كه همه توده ها، همه مردم به روشني آن را فهميدند و به كار بستند. امام نيز اينگونه با مردم سخن مي گويند. پيامبر اسلام(ص) نيز سخني همه فهم براي مردم بيان مي فرمودند: «و ما ارسلنا من رسول الابلسان قومه ليبين لهم»، هيچ پيامبري از ناحيه حق برگزيده نشد مگر‌آنكه آن پيامبر آشنا به زبان قوم سخن گفت. سخني كه همه آن را فهم كردند... ما معتقديم «منزلة الفقيه في هذا الوقت كمنزله الانبياء في بني اسرائيل» ... اين بينش اسلامي ما است، ... آري [ما معتقديم] امام در ميان ما چون نبي است از انبياء بني اسرائيل [بنابراين] با امام ستيزه نكنيد و به خود اجازه ندهيد كه در برابر رهنمودهايش اعلاميه منتشر بكنيد...»

رسالت نويسندگان در قبال «ن، والقلم و ما يسطرون»

شهيد عبدالكريمي به خوبي كارايي جنگ رواني و به اصطلاح امروز جنگ نرم را مي دانست. او معتقد بود قلم امانتي است كه به دست افراد سپرده شده است و بنابراين ازآن بايد به درستي استفاده كنند و براي رسيدن به اميال شخصي و باندي، شأن آن را زير سئوال نبرند.

او خطاب به اصحاب قلم چنين مي گويد: ...« هان ! اي نويسندگان، هان!‌ اي انديشمندان، هان!‌ اي سردبيران محترم روزنامه ها، شما اگر بذر اختلاف را در بستر صفحات روزنامه هايتان نپاشيد من معتقدم كه شايد اختلافات پايان پذيرد. ن والقلم و ما يسطرون. اين قلم امانتي است كه به دست شما سپرده شده است.»

سيف الله عبدالكريمي كه صفحات روزگار را براي تسليم در برابر رضاي دوست ورق مي زد، سرانجام در هفتم تير سال 1360 ، وعده الهي را مشاهده كرد و در مقام «عند ربهم يرزقون» حضور يافت.

از شهيد پنج فرزند به نام هاي علي (1346)،‌فاطمه (1347)، زهرا (1351، مهديه(1352) و محمد (1354) به يادگار مانده است.

ويژگي هاي اخلاقي و شخصيتي شهيد:

ـ عامل به شريعت

ـ دوستدار خانواده

ـ علاقه مند به تعليم و تربيت

از ويژگي هاي سيف خدا و عبد كريم پروردگار، سيف الله عبدالكريمي كومله بود.

و در هفتم تير ؛

عبدالكريمي از بر ما شد جدا دريغ

نائيني عزيز نهان شد ز ما دريغ