یادکد

زنی با ایمان و تنها بود و مهربانی اش زبانزد نوه‌ها و نتیجه هایش بود. او با شرایط سختی که  سه پسر و شوهرش را از دست داده بود به تنهایی زندگی میکرد.
ایشان سرانجام در 29 اردیبهشت ماه سال 1402 بر اثر مرگ طبیعی در بابره سفلی دار فانی را وداع گفت.
مزار آن مرحوم در آرامستان بابره سفلی مرند قرار دارد.