مسعود احمری در 30 آذر ماه سال 1307 در تهران محله سنگلج به دنیا آمد. پدرش میرزا حسین خان نام کارمند اداره پست و تلگراف تهران بود که مسلط به زبانهای انگلیسی و فرانسه و روسی بود.وی تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم ادامه داد. و در شغل کارمند ارشد اداره پست و تلگراف مشغول به کار شد.
مسعود احمری پدر بسیار روشن بین و با درایتی بود و از ایشان3 فرزند با نام های فرزانه و حسین(سیاوش) و پروانه به یادگار مانده اند. دانش تجربی فراوانی براثر مطالعات شخصی و علاقه مندی های خود در زمینه ادبیات فارسی و سروده های شاعران بزرگ ایران زمین اندوخته بود و شمع وجودش در محفل دوستداران ادبیات میسوخت و آنها را روشن میساخت.سروده های سعدی و حافظ و وحشی بافقی و فردوسی و میرزاده عشقی و توللی و دیگر نخبگان هنرمند را با صدای بسیار خوش میخواند و با لهجه شیرین تهرانیش فارسی فصیح و شیوایی را بیان میکرد که همیشه سرمشق کوچکتران می بود.
ایشان در 6 مهر ماه سال 1401 در سن 94سالگی بر اثر لخته شدن خون در شیراز به سوی معبود شتافت.
مزار آن مرحوم در قطعه 3 ردیف 17 شماره 4 بهشت احمدی شیراز قرار دارد.