یادکد

سعید معصومی جلال در 28 شهریور ماه سال 13۵۹ در همدان دیده به جهان گشود. پدرش پرویز نام داشت.وی تحصیلات خود را تا مقطع لیسانس متالوژی ادامه داد. و در شغل مهندس متالوژی مشغول به کار شد.
از ایشان 1 فرزند با نام مهسان به یادگار مانده است.بزرگوار و نجیب بود و با مهربانی خویش در نزد همگان عزیز‌ و گرامی بود شاعری حاذق و‌خوش قلم بود شعرهای زیبا و پر معنی وی هنوز به مرحله نشر نرسیده دردناکترین و غم انگیزترین بخش در رابطه با استعداد خدادادی شاعربودن ایشان شعر سنگ مزارش است که متعلق به اشعار خودش است. مدال ها و لوح تقدیرهای متعدد در زمینه های مختلف ورزشی مانند بوکس و ورزش های رزمی یکی دیگر از افتخارات این مرد بزرگ بود سعید آسمانی بسیار قدرت بدنی بالایی داشت اما دست قلم سرنوشت برایش تلخ نوشت و به یکباره بیماری صعب العلاجی دامن گیر وی شد و قدرت جسمانی او را گرفت. با این حال روحیه ی خود را از دست نداد و نمیخواست تسلیم مرگ شود دلیرانه با بیماری سخت سرطان مقابله کرد و‌جنگید اما خواست حق بر این بود که با تمام آرزوها و اهداف برای خودش و‌دختر کوچکش(مهسان بابا) دنیای فانی را ترک کند و به سوی حق برود هرچند شقایق زندگی او بسیار کوتاه بود .مرحوم در زمینه شغلی خود و همه زمینه ها بی اغراق از هوش و ذکاوت بالایی برخوردار بود او دلی عاشق ،روحیه ای لطیف،اخلاقی مملو از مهربانی و صبر، و در کنار همه ی اینها مردی سخت کوش و شجاع بود.

پی نوشت از طرف بچه ی برادرش(محیا)که بی نهایت عاشق او بودم چون‌تنها برایم عمو نبود بلکه رفیق شفیق ،راهنمای خوب ،مرهم دل و قوت قلب بود. طولی نکشید که مادربزرگ عزیزم هم پیش او رفت  تا برایش مادری کند .تاب و طاقت مرگ فرزند را نداشت و به سوی حق رفت و در کنار مزار پسرش در طبقه دوم مزار آرام خوابید. 

ایشان سرانجام در 22 دی ماه سال 1401 در سن ۳۹سالگی بر اثر بیماری سرطان در همدان دار فانی را وداع گفت.
مزار آن مرحوم در قطعه 3 ردیف 17 شماره 66 باغ بهشت همدان قرار دارد.