خانم حاج اسماعیلی (خدایی) ظرف وجودش پر از مهربانی بود. در روزگاری برخی در کنج قفس وجودشان خفته اند، ایشان آگاهانه، دلسوزانه و با مسئولیت پذیری زیاد خود را آزاد کرده بودند و دنیای اطرافشان را پر از عشق می کردند. عمری تلاش برای پیوند اندیشه و قلب انسان ها به چشمه سار محبت خدا و اهل بیت نشانه ای از دوستی خالصانه یشان بود.