یادکد

زندگی‌نامه شهید یوسف چهری

شهید یوسف چهری در سی‌ام شهریورماه سال ۱۳۶۵، در دامان پاک و نورانی روستای چهر دیده به جهان گشود. او از همان کودکی، با صدای اذان و طنین دعا در مسجد روستا انس گرفت و در فضای گرم و معنوی خانواده‌ای مؤمن رشد یافت. تربیت دینی و سادگی زندگی روستایی، روح او را به نور ایمان آراست.

از نوجوانی اهل مسجد و نماز جماعت بود، پای ثابت هیئت‌ها و مجالس عزای سیدالشهدا (ع)، و دل‌باخته‌ی راه اهل بیت (ع). صدای گرم و دلنشینش او را به مداحی کشاند و مداحی‌هایش، اشک از دیده‌ها جاری می‌ساخت. ذاکری اهل بیت نه‌فقط هنر او، بلکه راه و مرام زندگی‌اش بود.

با رسیدن به سن جوانی، لباس مقدس پاسداری را بر تن کرد و وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد. در رسته‌های امنیتی خدمت کرد و به‌واسطه‌ی ایمان، تعهد و تلاش بی‌وقفه، پله‌های پیشرفت را یکی پس از دیگری طی نمود و به مدارج عالی رسید. اما هیچ‌گاه ساده‌زیستی، تواضع و ارتباط قلبی‌اش با مسجد و مردم را فراموش نکرد.

شهید چهری، نه‌تنها یک مدافع امنیت و خادم اهل‌بیت (ع) بود، بلکه پدری مهربان برای دو فرزند خردسالش نیز بود؛ اما هنگامی که ندای جهاد در راه وطن برخاست، با دلی آکنده از عشق به ولایت و وفاداری به ولی‌فقیه، از خانه و فرزندانش دل برید و جان خویش را نثار آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی کرد. این دل‌کَندن، آسان نبود، اما او اهل "ایثار" بود، نه اهل ماندن.

در جریان جنگ ۱۲ روزه ایران، شهید یوسف چهری با دلی آرام و قلبی مطمئن به میدان رفت و در آن میدان سخت و پرخطر، به فیض عظیم شهادت نائل شد؛ پرواز کرد به‌سوی معبود، در حالی که زمین، هنوز عطر صدای روضه‌هایش را در دل دارد.

او رفت، اما راهش باقی‌ست. یادش، در دل هم‌رزمان، دوستان، فرزندان و روستایی که در آن بالید، جاودانه است.

سلام بر یوسف، که ولایت‌مدار بود، عاشق اهل بیت بود، و عاشق‌تر از همه، به شهادت.