یادکد

   تو شهنشاهی و ماییم گدای سر راه    

   « بِاَبی أَنتَ وَ أُمّی یا اَباعَبدالله »

حاج ابوالفضل ترابی نیا فرزند حسن در تاریخ 7 اسفند 1341 در دامغان و حاجیه خانم سهیلا امیراحمدی فرزند حبیب الله درتاریخ 16 مرداد 1345 در تهران پا به عالم هستی نهادند. حاج ابوالفضل بازنشسته نیروی انتظامی و استاد دانشگاه بودند .و میزان تحصیلات ایشان در مقطع کارشناسی در رشته الهیات و فلسفه بود که ایشان تا پیش از عروج خود نیز در علوم حوزوی به کسب و ترویج علم و دانش پرداختند. و در تمام این سال ها همسر محترمشان یار و یاور ایشان بودند و به تربیت فرزندان اهتمام ورزیدند. این بزرگواران دارای چهار فرزند به نام های معصومه ،محدثه ، محمداحسان و مهدیه بودند که فرزندان در باب فضائل پدر و مادر چنین می گویند: 

--------------------------------------------------------------

پدر و مادر عزیزمان ،حاج ابوالفضل ترابی نیا و حاجیه خانم سهیلا امیراحمدی زائرین کربلای معلی در مسیر زیارت کاظمین به سامرا شهادت گونه رحلت فرمودند.

پدر و مادر بزرگوارم عاشق اهل بیت علیهم السلام بودند و در همه حال زندگی شان رنگ و بوی الهی داشت.

در انجام واجبات و دوری از محرمات تمام تلاششان را میکردند و همیشه جلب رضایت پروردگار برای آنها اولویت و ارجحیت داشت و همچنین زندگی خود را در دوران حیاتشان تماما وقف رسالت خود کرده بودند .

و در آخر خداوند هم با شکوه و عظمت هر چه تمام ،در بهترین مسیر و بهترین سرزمین ، همراه با قلبی که آغشته با مهر خودش و اهل بیت علیهم السلام بود در بهترین ایام مصادف با روز اربعین حسینی ،  آنها را به لقائ خویش فراخواند.

پدرم مربی معارف و اعتقادات حقه ی امامیه بودند به همین منظور حضور فعال در حلقه های معرفتی صالحین ،جدیّت در سنگر فریضه ٔجهاد تبیین به فرمان ولی امر مسلمین و احیای سنت نهج البلاغه خوانی در مساجد از دغدغه مندی های ایشان بود.

یکی از ناب ترین نگاشته های باقی مانده از ایشان ،وصیت نامه ی پر بارشان است که ما فرزندان با کمال میل ،بخشی از آن را در اختیار عموم قرار میدهیم تا رسالت پدرم که گسترش بینش ،بصیرت و آگاهی بود ،ادامه داشته باشد.

برای دیدن وصیت نامه به قسمت فیلم و تصویر مراجعه فرمایید.