یادکد

یکی از اماکن مذهبی تهران بقعه امامزاده شعیب (ع) می باشد که در منطقه کن واقع شده که ابنیه آن دارای ارزش فرهنگی تاریخی و مربوط به دوره صفویه است.

بطوریکه بنا بر مستندات سازمان اوقاف و امورخیریه این امامزاده از فرزندان امام موسی کاظم (ع) است و در بعضی کتب نیز آمده است که امامزاده شعیب یکی از یاران باوفای امام هفتم شیعیان بوده و در نزد این امام از تعلیمات فقه جعفری بی نصیب نمانده و از شاگردان خوب این حضرت به شمار می رفته است. همچنین در این کتاب آمده است که ایشان در سال 917 هجری وفات یافته اند و از خود شاگردانی از جمله امامزاده محمدرضا که در کن دفن می باشد را بجای گذاشته اند.

ساختمان بقعه در میان انبوه درختان بلند و سرسبز قرار دارد و اطراف آنرا باغهای زیبا و نشاط بخش احاطه کرده است. در میان باغ و در کنار ساختمان بقعه درخت چنار کهنسالی وجود دارد که بنا به گفته مردم بیش از 1000 سال عمر دارد که البته این حرف خالی از مبالغه نیست.

در خصوص قدمت بنای بقعه گفته می شود که به 900 سال پیش باز می گردد، اما هیچگونه اثر تاریخی یا سندی که این گفته را تایید کند یافت نمی شود.
بنای بقعه 25 متر مربع و دارای یک حیاط کوچک و حوض آب است.

حرم این زیارتگاه بسیار کوچک می باشد و نمای داخلی آن سفیدکاری و نقاشی شده و به تمثال ها و شمایل هایی مزین شده و توسط لامپ های با نور سبز نورپردازی شده است.

ضریح بقعه، قدیمی و چوبی بوده که در سال 1382 ضریح جدیدی توسط استادکاران یزدی ساخته شده و به جای ضریح قبلی نصب شده است.

پوشش سقفی بقعه از جنس شیروانی است که به رنگ سبز آنرا رنگ کرده اند.

در محوطه بقعه و مقابل درخت کهنسال، سقاخانه کوچکی قرار دارد که نیازمندان با روشن کردن شمع و توسل به ساحت مقدس خاندان عصمت علیهم السلام حاجت می طلبند.