یادکد

مرحوم حسین چوبساز فرزند علی، متولد اول مهر ۱۲۹۶ در نوزدهم آبان ماه ۱۳۸۸ به دیار باقی شتافت.

بانو عفت داریوشی فرزند امان اله، همسر مرحوم حسین چوبساز، متولد سوم خرداد ماه ۱۳۱۱ در سیزدهم مهرماه ۱۴۰۱ چشم از جهان فرو بست.

این دو بزرگوار در محله ی جوانشیر کرمانشاه متولد شدند و دوران کودکی و نوجوانی خود را در آن محله سپری کردند.

آن مرحومان در تاریخ بیستم فروردین ماه ۱۳۳۰ زندگی مشترک خویش را در خیابان سپه سابق، پل حاج محمد تقی شروع کردند.

حاصل ثمره ازدواج این دو عزیز سرهنگ مسعود چوبساز، دکتر فرزانه چوبساز، فرح چوبساز و دکتر منصور چوبساز هستند.

سرکار خانم ها و آقایان، دکتر یاسمن چوبساز، دکتر غزل نقیب زاده، دکتر یزدان چوبساز، دکتر مریم نقیب زاده، دکتر پارسیا چوبساز،هدیه غمامی و پارمیدا چوبساز نوه ها و نگار فتاحی نتیجه این دو نازنین می باشند.

این پدر و مادر از عنفوان کودکی فرزندانشان، در باب علم و تحصیل آنها بسیار مشتاق بودند و به یادگیری هر علمی بخصوص زبان های انگلیسی و فرانسه تاکید داشتند.

زنده یاد حسین چوبساز دوستدار شعر و ادبیات بودند و به خواندن اشعار شعرا از جمله فردوسی، حافظ، سعدی، مولانا و ایرج میرزا علاقه فراوانی داشتند.

زنده یاد بانو عفت داریوشی بسیار صبور، شکیبا و از خودگذشته و مهربان بود و در ایام زندگی خود همیشه یار و یاور همسر و فرزندان خود بودند.

با فراز و نشیب های زیادی در زندگی رو به رو شدند، ولی با وجود تمام مشکلات، زندگی بدون دردسر، زیبا و آرامی را برای فرزندان و نوه ها ساختند.

این پدر و مادر مهربان، در تربیت فرزندان و نسل های بعد تلاش بسیاری کردند و درود به روان پاک چنین پدران و مادران از خود گذشته ایران زمین که با صبر و شکیبایی، زندگی و آینده فرزندانشان را ساختند.

مزار مرحومان در قطعه ۵۵، ردیف ۲۵، شماره ۱۶ در آرامستان باغ فردوس کرمانشاه قرار دارد.