یادکد

یاد و خاطره‌ی زنده‌یاد یدالله علیرضایی جاهد

زنده‌یاد یدالله علیرضایی جاهد در ششم فروردین‌ماه ۱۳۳۵ در شهر اردبیل چشم به جهان گشود. پدر ایشان، زنده‌یاد عبدالخالق علیرضایی، از انسان‌های مهربان دیار خود بود. از زندگی پربرکت ایشان سه فرزند به یادگار مانده‌اند: سانیا، مهرداد و میلاد، که یاد و نام پدر را با عشق و احترام در دل دارند.

یدالله جاهد سال‌ها در راه خدمت به دیگران به عنوان پرستار با مهربانی و دلسوزی‌اش، آرامش و دلگرمی را به بسیاری هدیه داد. او انسانی بود که مهمان‌نوازی را نه فقط رسم، بلکه هنر زندگی خود می‌دانست؛ هر کسی که پا به خانه‌اش می‌گذاشت، با گرمی و مهربانی او روبه‌رو می‌شد و هیچ وقت نمی‌توانست دست خالی و با دل خالی برود.

او همواره حامی و مهربان بود، عشقش به خانواده بی‌پایان و ستودنی بود. زندگی ساده و پرعشقش با علاقه به طبیعت معنا پیدا می‌کرد، جایی که همیشه آرزو داشت برای آخرین بار، آرامش و زیبایی را در دل طبیعت تجربه کند. همچنین فیلم‌های هندی بخش کوچکی از شادی روزهایش را می‌ساختند و خاطره‌ای شیرین از او در دل‌ها باقی گذاشتند.

در تمام مسیر زندگی، همسر مهربانش همیشه کنار او بود و در سختی‌ها و روزهای دشوار، پشتیبان و همراهی بی‌دریغ برایش بود.

زنده‌یاد یدالله علیرضایی جاهد، در دوازدهم شهریورماه ۱۴۰۴ در سن ۶۹ سالگی، به آرامش ابدی پیوست. آرامگاه ایشان در بهشت رضوان، قطعه ۲۰، ردیف ۱۲، شماره ۷۵ قرار دارد.

یاد و خاطره‌اش همیشه در دل‌ها زنده است و روحش جاودان.