یادکد

ابوالفضل صادقی در 3 اسفند ماه سال 1372 در تهران پا به عرصه هستی نهاد. پدرش مرتضی نام داشت.وی تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ارشد ادامه داد. و در شغل پوشاک(بازار تهران) مشغول به کار شد.

ایشان سرانجام در 22 آبان ماه سال 1403 در سن 31سالگی در تهران دعوت حق را لبیک گفت.
مزار آن مرحوم در قطعه 250 ردیف 154 شماره 25 بهشت زهرا قرار دارد.

۳۱ ساله. مجرد. بچه شرق تهران، اهل رفاقت با همه، اهل هیئت و زیارت، کربلا رفته، استقلالی دو آتیشه، ماکارونی شکلی ، عدس پلو ، زرشک پلو با مرغ (فقط سینه) ، فست فوود و سوخاری خیلی دوست داشت، شمال زیاد میرفت ، عجیب خوش مسافرت بود، یه نفر اگه یه کاری براش میکرد تا به بهترین شکل جبران نمیکرد آروم نمیگرفت،کارتن خوابها و بچه های کارو خیلی دوست داشت و بهشون کمک میکرد نمیدونم چرا، .تو برادری هیچ چی کم نذاشت به گفته رفیقاش تو رفاقت هم چیزی کم نذاشته، امکان نداشت بره تو یه مغازه خرید کنه با فروشنده گرم نگیره از بس که خوش برخورد و مردم دار بود. مشتری هم که میومد مغازه خرید کنه اگه پولش کم بود بدون اینکه طرف و بشناسه بهش نسیه میداد یا چک میگرفت از بس که این بچه دلسوز و مهربون بود،. بسیار اهل شوخی و خنده بود، اما در عین حال خیلی هم مؤدب بود. خدا شاهده اینایی که میگم اغراق نیست، اگه تو یک جمله بخوام ابوالفضل و توصیف کنم باید بگم داداشم خیلی خوب بود.

روحش شاد.